Villa Artis Online 12.06.2020
Cykl wydarzeń artystycznych w Willi Decjusza w wirtualnej odsłonie.
W salonie Villa Artis Online prezentujemy wybrane przez krakowskiego pianistę - Piotra Różańskiego dzieła fortepianowe, które korespondują z jego aktualnymi zainteresowaniami artystyczno-naukowymi. W programie koncertu zabrzmiały miniatury Franka Bridge’a, brytyjskiego kompozytora, altowiolisty oraz dyrygenta, m.in. londyńskiej opery Covent Garden Theatre, którego twórczość łączy w niezwykle atrakcyjny sposób tradycję z nowoczesnością. Był czołową postacią brytyjskiej kultury muzycznej przełomu XIX i XX wieku, wprowadzając w tajniki kompozycji nowe pokolenie znakomitych twórców, m.in. Benjamina Brittena.
W salonie Villa Artis Online prezentujemy wybrane przez krakowskiego pianistę - Piotra Różańskiego dzieła fortepianowe, które korespondują z jego aktualnymi zainteresowaniami artystyczno-naukowymi. W programie koncertu zabrzmiały miniatury Franka Bridge’a, brytyjskiego kompozytora, altowiolisty oraz dyrygenta, m.in. londyńskiej opery Covent Garden Theatre, którego twórczość łączy w niezwykle atrakcyjny sposób tradycję z nowoczesnością. Był czołową postacią brytyjskiej kultury muzycznej przełomu XIX i XX wieku, wprowadzając w tajniki kompozycji nowe pokolenie znakomitych twórców, m.in. Benjamina Brittena.
Rozmowy o muzyce
IKWD: Dlaczego dokonał Pan właśnie takiego wyboru utworów do zaprezentowania?
Piotr Różański: Chciałem Państwu zaprezentować dwie nietypowe miniatury fortepianowe. Nietypowe dlatego, że napisane tylko na jedną - lewą rękę. Granie na lewą rękę nie jest zbyt rozpowszechnione wśród pianistów, aczkolwiek mamy bardzo duży i bogaty repertuar napisany z myślą o takim wykonaniu. Szczególnie muzyka XX wieku wnosi wiele jeśli chodzi o rozwój tego typu literatury. Choćby poprzez postać jej popularyzatora Paula Wittgensteina, pianisty austriackiego, który utracił swoją prawą rękę na skutek działań wojennych. Wielu kompozytorów, jak Maurycy Ravel czy Sergiusz Prokofiew, pisało utwory właśnie dla niego. Dwie miniatury, które gram są autorstwa Franka Bridge’a, kompozytora brytyjskiego przełomu XIX i XX wieku, który w 1918 roku napisał cykl trzech improwizacji na lewą rękę. Wykonam dla Państwa dwie pierwsze. Jedna z nich nosi tytuł „At Down”, czyli o świcie, a druga „A Vigil”, co można przetłumaczyć jako czuwanie.
IKWD: W jaki sposób muzyka rezonuje zarówno z miejscem, gdzie jest wykonywana, jak i z otaczającym ją światem zewnętrznym?
P.R. Te utwory są niezwykle refleksyjne, niezwykle spokojne, o kontemplacyjnym charakterze, jakby zawieszone w czasie. Nastrój tych dwóch miniatur znakomicie pasuje do pięknych wnętrz Willi Decjusza, do salonu muzycznego tak naprawdę.
IKWD: Jesteśmy świadkami i uczestnikami kryzysu - zdrowotnego, politycznego ale też społecznego. Jaka może być rola muzyki i sztuki w czasie wielkiej kwarantanny?
P.R. Chciałbym Państwa oraz siebie przenieść w stan muzycznej medytacji bardzo nam potrzebnej w dobie pandemii, w dobie w której kultura musi znaleźć inne metody dotarcia do odbiorcy oraz inne metody komunikacji. Myślę, że prawdziwie humanistyczne obcowanie ze sztuką jest równie ważne w czasie izolacji, jeśli nie jeszcze ważniejsze. Projekt Villa Artis Online znakomicie wpisuje się w tę potrzebę.
Piotr Różański: Chciałem Państwu zaprezentować dwie nietypowe miniatury fortepianowe. Nietypowe dlatego, że napisane tylko na jedną - lewą rękę. Granie na lewą rękę nie jest zbyt rozpowszechnione wśród pianistów, aczkolwiek mamy bardzo duży i bogaty repertuar napisany z myślą o takim wykonaniu. Szczególnie muzyka XX wieku wnosi wiele jeśli chodzi o rozwój tego typu literatury. Choćby poprzez postać jej popularyzatora Paula Wittgensteina, pianisty austriackiego, który utracił swoją prawą rękę na skutek działań wojennych. Wielu kompozytorów, jak Maurycy Ravel czy Sergiusz Prokofiew, pisało utwory właśnie dla niego. Dwie miniatury, które gram są autorstwa Franka Bridge’a, kompozytora brytyjskiego przełomu XIX i XX wieku, który w 1918 roku napisał cykl trzech improwizacji na lewą rękę. Wykonam dla Państwa dwie pierwsze. Jedna z nich nosi tytuł „At Down”, czyli o świcie, a druga „A Vigil”, co można przetłumaczyć jako czuwanie.
IKWD: W jaki sposób muzyka rezonuje zarówno z miejscem, gdzie jest wykonywana, jak i z otaczającym ją światem zewnętrznym?
P.R. Te utwory są niezwykle refleksyjne, niezwykle spokojne, o kontemplacyjnym charakterze, jakby zawieszone w czasie. Nastrój tych dwóch miniatur znakomicie pasuje do pięknych wnętrz Willi Decjusza, do salonu muzycznego tak naprawdę.
IKWD: Jesteśmy świadkami i uczestnikami kryzysu - zdrowotnego, politycznego ale też społecznego. Jaka może być rola muzyki i sztuki w czasie wielkiej kwarantanny?
P.R. Chciałbym Państwa oraz siebie przenieść w stan muzycznej medytacji bardzo nam potrzebnej w dobie pandemii, w dobie w której kultura musi znaleźć inne metody dotarcia do odbiorcy oraz inne metody komunikacji. Myślę, że prawdziwie humanistyczne obcowanie ze sztuką jest równie ważne w czasie izolacji, jeśli nie jeszcze ważniejsze. Projekt Villa Artis Online znakomicie wpisuje się w tę potrzebę.
Piotr Różański podczas warsztatów Letniej Szkoły Wyszehradziej w Willi Decjusza. Fot. P. Mazur
Piotr Różański
Piotr Różański studiował w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasach prof. Ewy Bukojemskiej oraz prof. Katarzyny Popowej-Zydroń. W zakresie kameralistyki kształcił się w klasie prof. Janiny Romańskiej-Werner. W 2014 roku uzyskał stopień doktora sztuki, a w 2019 – stopień doktora habilitowanego sztuki. Obecnie pracuje na stanowisku adiunkta w Katedrze Fortepianu Akademii Muzycznej w Krakowie, równolegle prowadząc klasę fortepianu w Państwowej Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej II st. im. F. Chopina w Krakowie.
Jest laureatem licznych konkursów pianistycznych i kameralnych, zarówno ogólnopolskich jak i międzynarodowych, m.in. XXXVIII Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina (Warszawa 2006 – I nagroda), Konkursu Pianistycznego o stypendium fundacji YAMAHA (Gdańsk 2008 – I nagroda), Niezależnego Międzynarodowego Konkursu Indywidualności Muzycznych (Kijów 2010 – III nagroda). Był również półfinalistą Piano-e-Competition (Minneapolis 2009), Konkursu Euroradia (Bratysława 2009) oraz Konkursu im. J. Brahmsa (Pörtschach 2011). Był także wielokrotnie nagradzany za wyróżniający się akompaniament (Dąbrowa Górnicza 2010, Żywiec 2014, Nowy Targ 2016, Skierniewice 2016, Ostrava 2017).
Koncertował w Polsce i wielu innych krajach europejskich, a także w Izraelu i Stanach Zjednoczonych. Występował na licznych festiwalach, m.in.: „Winners and Masters”, „Chopin i jego Europa”, „Premia Filharmonii Łódzkiej”, „Wawel o zmierzchu”, „Muzyka latem”, „Mozartiana”, „Muzyka w Starym Krakowie”, „Emanacje”, Festiwalu Młodych Laureatów Konkursów Muzycznych, Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach Zdroju, Wielkanocnym Festiwalu Ludwiga van Beethovena.
W jego dorobku fonograficznym znajduje się kilka wydanych płyt CD, m.in.: album „Schumann Prokofiew” (nagrany w 2012 roku wraz ze skrzypaczką Marią Sławek), album „Mieczysław Weinberg: Sonatas for violin and piano” (nagrany w 2014 roku również z Marią Sławek), a także album „Polska na 4 ręce” (nagrany w 2019 roku w duecie z pianistą Grzegorzem Manią).
Występował z wykładami na wielu konferencjach naukowych i metodycznych, m.in. w Krakowie, Łodzi, Moskwie, Dobczycach. Regularnie prowadzi kursy instrumentalne (w Polsce, na Ukrainie, Cyprze), jak również jest członkiem jury konkursów pianistycznych. Posiada w swoim dorobku naukowym szereg publikacji. Pełnił funkcję redaktora publikacji zbiorowych, a także recenzenta czasopisma naukowego „Konteksty Kształcenia Muzycznego”. Współpracuje z Polskim Wydawnictwem Muzycznym, opracowując wydania muzyki fortepianowej (np. utworów Romana Ryterbanda, czy wyboru duetów fortepianowych na cztery ręce).
Zainteresowania artystyczno-naukowe pianisty oscylują wokół muzyki fortepianowej i kameralnej XX i XXI wieku, jak również muzyki fortepianowej na lewą rękę.
Jest laureatem licznych konkursów pianistycznych i kameralnych, zarówno ogólnopolskich jak i międzynarodowych, m.in. XXXVIII Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina (Warszawa 2006 – I nagroda), Konkursu Pianistycznego o stypendium fundacji YAMAHA (Gdańsk 2008 – I nagroda), Niezależnego Międzynarodowego Konkursu Indywidualności Muzycznych (Kijów 2010 – III nagroda). Był również półfinalistą Piano-e-Competition (Minneapolis 2009), Konkursu Euroradia (Bratysława 2009) oraz Konkursu im. J. Brahmsa (Pörtschach 2011). Był także wielokrotnie nagradzany za wyróżniający się akompaniament (Dąbrowa Górnicza 2010, Żywiec 2014, Nowy Targ 2016, Skierniewice 2016, Ostrava 2017).
Koncertował w Polsce i wielu innych krajach europejskich, a także w Izraelu i Stanach Zjednoczonych. Występował na licznych festiwalach, m.in.: „Winners and Masters”, „Chopin i jego Europa”, „Premia Filharmonii Łódzkiej”, „Wawel o zmierzchu”, „Muzyka latem”, „Mozartiana”, „Muzyka w Starym Krakowie”, „Emanacje”, Festiwalu Młodych Laureatów Konkursów Muzycznych, Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach Zdroju, Wielkanocnym Festiwalu Ludwiga van Beethovena.
W jego dorobku fonograficznym znajduje się kilka wydanych płyt CD, m.in.: album „Schumann Prokofiew” (nagrany w 2012 roku wraz ze skrzypaczką Marią Sławek), album „Mieczysław Weinberg: Sonatas for violin and piano” (nagrany w 2014 roku również z Marią Sławek), a także album „Polska na 4 ręce” (nagrany w 2019 roku w duecie z pianistą Grzegorzem Manią).
Występował z wykładami na wielu konferencjach naukowych i metodycznych, m.in. w Krakowie, Łodzi, Moskwie, Dobczycach. Regularnie prowadzi kursy instrumentalne (w Polsce, na Ukrainie, Cyprze), jak również jest członkiem jury konkursów pianistycznych. Posiada w swoim dorobku naukowym szereg publikacji. Pełnił funkcję redaktora publikacji zbiorowych, a także recenzenta czasopisma naukowego „Konteksty Kształcenia Muzycznego”. Współpracuje z Polskim Wydawnictwem Muzycznym, opracowując wydania muzyki fortepianowej (np. utworów Romana Ryterbanda, czy wyboru duetów fortepianowych na cztery ręce).
Zainteresowania artystyczno-naukowe pianisty oscylują wokół muzyki fortepianowej i kameralnej XX i XXI wieku, jak również muzyki fortepianowej na lewą rękę.