Cykl koncertów 23.08.2020

***
Willa Decjusza została wzniesiona w latach trzydziestych XVI wieku przez Justusa Ludwika Decjusza – królewskiego sekretarza i dyplomatę, który cieszył się szacunkiem i przyjaźnią najwybitniejszych humanistów ówczesnej Europy i prowadził bogatą korespondencję m.in. z Marcinem Lutrem, Erazmem z Rotterdamu czy Mikołajem Kopernikiem.

W wieku XIX Willa Decjusza stała się centrum życia artystycznego i patriotycznego Krakowa, gdy w 1869 roku zamieszkali tu księstwo Marcelina z Radziwiłłów i Aleksander Romuald Czartoryscy. Księżna, utalentowana pianistka, uczennica Fryderyka Chopina, która zdobyła europejską sławę jako jedna z najznakomitszych odtwórczyń jego utworów, zapraszała do swojego domu poetów, pisarzy czy muzyków, którzy mogli tu otwarcie rozmawiać o sztuce i najważniejszych sprawach, jakimi żyła ówczesna Europa.

Niestety po II wojnie światowej Willa popadła w ruinę. Idea nadania nowej roli Willi Decjusza wybrzmiała w 1991 roku podczas krakowskiego Sympozjum Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, poświęconego europejskiemu dziedzictwu kulturalnemu, a zrealizowana została pięć lat później. Pomysł ten wsparł ówczesny prezydent Krakowa – prof. Jacek Woźniakowski. Zaskakujący i zarazem wartościowy pomysł utworzenia w Willi ośrodka myśli i sztuki europejskiej zrodził się dużo wcześniej podczas spaceru, jaki odbyli w zaniedbanym Parku Decjusza tłumacz literatury i założyciel Instytutu Kultury Polskiej w Niemczech Karl Dedecius z noblistką Wisławą Szymborską. W roku 1994 Karl Dedecius, ówczesny dyrektor Niemieckiego Instytutu Kultury Polskiej w Darmstadcie powierzył Albrechtowi Lemppowi zadanie przeprowadzenia renowacji Willi Decjusza w Krakowie i stworzenia tu instytucji, która swoją działalnością nawiązywałaby do tradycji polskiego renesansu. Lempp z energią i pasją podjął się misji przywrócenia Willi Krakowowi, Polsce i Europie. Jako pierwszy dyrektor Stowarzyszenia Willa Decjusza od połowy lat 90. organizował spotkania wydawców i tłumaczy z krajów niemieckojęzycznych z młodymi, polskimi autorami. Sukces tych działań zachęcił Lemppa i jego współpracowników do otworzenia się także na inne obszary kulturowe, dając początek programom rezydencjalnym dla polskich i zagranicznych pisarzy oraz tłumaczy.

Willa Decjusza została odrestaurowana w roku 1996 staraniem Gminy Miasta Krakowa i otwarta dla mieszkańców Krakowa. Od tamtej chwili gościły tu koronowane głowy państw, prezydenci, premierzy i szefowie dyplomacji, uznani naukowcy i artyści, największe autorytety życia społecznego, kulturalnego i politycznego. Stowarzyszenie Willa Decjusza w nawiązaniu do humanistycznego przesłania swego patrona stworzyło w tym miejscu forum dialogu kultur, a jego działania utrwaliły wizerunek Willi Decjusza jako twórczej przestrzeni, otwartej na inicjatywy na rzecz rozwoju świadomości obywatelskiej.

Od stycznia 2019 roku znajduje się tu miejska instytucja kultury – Instytut Kultury Willa Decjusza, która prowadzi szeroką działalność edukacyjną i artystyczną. W pałacu organizowane są cykliczne koncerty, wystawy oraz wydarzenia plenerowe. W ofercie edukacyjnej można znaleźć lekcje ekonomii dla dzieci, warsztaty pisarskie i malarskie dedykowane dorosłym oraz dni otwarte prezentujące historię miejsca. Instytut prowadzi również Centrum Rezydencji, zapraszając artystów z całego świata. Willa Decjusza to także miejsce licznych konferencji międzynarodowych i programów przyciągających publiczność spoza Polski. Willa Decjusza do dziś pozostaje miejscem spotkań kultur i tradycji.